Als ik Italië in een notendop zou moeten omschrijven, zou ik zeggen: alles wat je nodig hebt. Een prachtige taal, expressieve handgebaren, een keuken zonder grenzen, rijke geschiedenis, romantische architectuur en de vriendelijkste mensen.
Ja, het is ook het land van de maffia, corruptie en opvallende politiek maar Sophia Loren, la dolce far niente en Fiat Panda’s maken dat weer goed.
Italië is het land van pizza, pasta en gelato. Maar grappig genoeg ook hét land van venkel: finocchio. Italianen eten het in grote hoeveelheden.
Als kind gruwelde ik van venkel. Geen idee echt waarom, want aan de azijnachtige smaak kon het niet liggen; ik at met liefde een heel brood belegd met boter en gestampte muisjes. Daar zal de verhouding anijs en suiker vast aan hebben bijgedragen, maar dat terzijde.
Mijn moeder was van de ‘7 keer proberen’-regel. Ken je die? Mijn broer en ik moesten iets minimaal zeven keer gegeten hebben voordat we mochten bepalen of we het lekker vonden. In het geval van venkel was het bij mij eerder de ‘70 keer proberen’-regel voordat ik het echt ging waarderen. Nu eet ik het graag, alhoewel ik het ook net zo makkelijk weer vergeet. Op de een of andere manier blijft venkel nooit echt bij me hangen als optie terwijl je er zoveel heerlijke gerechten mee kunt maken.
Zoals deze combinatie: venkel met asperges en honing.
Eenvoudig. Snel klaar. Voedend, en met een klein beetje la dolce vita
Wat ik gebruikte
✦ 1 kleine venkel
✦ Een handje groene asperges
✦ Een flinke eetlepel olijfolie
✦ 1 kleine eetlepel honing
✦ Rijst (Arborio), genoeg voor jezelf en een beetje extra want tja… dat gebeurt nou eenmaal vanzelf bij rijst
Je kunt alle rijstsoorten gebruiken, ik houd zelf erg van Arborio (rijst voor risotto ook al maar ik er geen risotto van).
Hoe ik het maakte (maar voel je vrij om het op jouw manier te doen)
✦ Terwijl de rijst kookt, verwarm ik de olijfolie
✦ Daar gaat eerst de venkel in, dit keer als dunne reepjes, maar grovere stukken kunnen net zo goed
✦ Als de venkel glazig wordt en de geur van anijs mijn keuken vult, voeg ik de asperges toe.
✦ Net voordat de rijst klaar is en de groenten gaar, roer ik de honing door de groenten en laat ik het heel even rusten.
✦ Rijst afgieten, maar met een eetlepel houd ik wat kookwater achter.
✦ Rijst en kookwater doe ik bij de groenten. Even omscheppen zodat alle smaken zich met elkaar kunnen bemoeien.
Niente di più. Vijf ingrediënten, een beetje tijd, en een bord groenten dat geen 70 pogingen nodig heeft om goed te smaken.
Volgende keer?
Dit keer at ik het met gegrilde kip uit de oven, maar het past ook prachtig bij bistecca, lamsvlees of een stukje vis.
Of gewoon zo, als lichte maaltijd.
En nu is het jouw beurt
Iedereen krijgt vanaf kinds af aan ingrediënten en kookmethodes mee. Ze vormen de blauwdruk van jouw smaak, jouw stijl. Maar het is geen vast gegeven, het beweegt mee met het ritme van je leven. Voor mij is eten iets wat eerlijk en puur is. Een hier-en-nu moment. Helemaal van jou. Want niemand proeft wat jij proeft.
Dus vertel… welke groente moest jij minimaal 7 keer eten?
0 reacties